زمان را مغتنم بشمریم
نیک این را میدانیم که همه چیز در کودکی شکل بخود میگیرد. فکر و ذهن بچه ها درست همانند یک بوم نقاشی پاک و دست نخورده و سپید بوده هر طرحی برایش در نظر بگیریم خوب یا بد، برای همیشه در ذهن او نقش خواهد بست؟! بیشک تضمین کننده سرنوشت و آینده کودکان عملکرد امروز ما خواهد بود! مسئولیت سنگینی بدست ما در این برهه از زمان پایه ریزی میشود که شاهد ثمره آن فردا خواهیم بود؟ بستگی به میزان تلاش ما که چه اندازه مشوق آنها باشیم؛ تا بتوانیم ذوق آنها را برانگیزیم،همچنین بتوانیم با نشان دادن مسیر راه درست، راهنمایی بزرگ برای فرزندانمان باشیم. همانطور که باین حقیقت واقف هستیم کودکان آیینه بزرگان میشوند و ما برای ضبط هر چه با کیفیت تر و بهتر این اثر بجا مانده از خودمان تا پای جان تلاش و ایثار خود را میبایست انجام دهیم، بهره آن ابتدا مستقیما بخودما و سالهای آینده بفرزندان ما میرسد!
بچه ها را دست کم نگیریم و تنها بخود نیاندیشیم زیرا دیگر وجود مان مال خودمان نیست که برای رسیدن به هوسهای پوچ و زو د گذر با اندک مشکلی آنها را رها کنیم زندگی و آینده چندین نفر را نابود سازیم ؟! تا ابد این شکست و جدایی در فکر و قلب آنها باقی خواهد ماند و این احساس یقینا جز تنفر چیز دیگری نیست که بیقین مانع از پیشرفت کارها در آینده آنها خواهد بود ؟! بیش از پیش بفرزندان بها دهیم و بمیزان هوش آنها اطمینان داشته باشیم شوق را میتوان در دلشان با گل عشق و محبت کاشت. نسل آینده فراتر از ما این نیاز را خواهد داشت بنابراین میبایست باین مسئولیت خطیر بیشتر از پیش دقت کنیم؟! برای یاد گیری و داشتن اهدافی بزرگ، انواع و اقسام هنرها، ورزشها و یادگیری زبانهای متعدد اقدام نمود. همانطور که آگاه هستید کودکی بهترین دوران و زمان شکل دادن بشخصیت فرزندان میباشد.
با تاسف باید گفت برای موارد غیر از این و به انحراف کشیده شدن نیز بدترین د
وره و زمان است؟! ما خوب با این حقیقت آشنا هستیم که شروع هر یک از کارهای بزرگ ما سن خود را میطلبد؟ کودکی بهترین روزهای آموزش و جوانی بهترین زمان برای رسیدن به اهداف میباشد. اگر چه سن کاملا مشخصی جهت انتخاب زوج مناسب نمیتوان تعین نمود اما زمانیکه هر شخصی ببلوغ فکری و آمادگی پذیرش مسئولیت میرسد، نیاز برای تشکیل خانواده دارد. نباید هنگامیکه بحد کمال رسیدیم از این اتفاق شیرین فرار کنیم و بیدلیل وحشت داشته باشیم؛ از زیر بار رفتن ازدواج که بزرگترین مسئولیت و امر خطیر زندگی ماهست شانه خالی کنیم؟! از آنجاییکه هر دوره و فصل از زندگی ما به انجام رساندن اهداف بزرگمان کاملا معین است، بنابراین بتعویق انداختن هر یک از این کارها، میتواند تیشه محکمی بریشه زندگانی ما بزند؟! برای مثال درس خواندن در جوانی را به سن بسیار بالا اگر بکشانیم، بی تردید فرا گیری کمتر و مشکلات بسیاری در این راه برای ما پیش خواهد آمد و زمان دسترسی باین آرزو را بسیار دیر یا حتی غیر قابل استفاده بهینه از آن قرار خواهد داد؟! هر چیز زمان و دوره خودش را میطلبد که بکمال برسد ازدواج در سن بالا یکی از آرزوها یعنی مادر شدن را از زنان ما براحتی میگیرد؟
وره و زمان است؟! ما خوب با این حقیقت آشنا هستیم که شروع هر یک از کارهای بزرگ ما سن خود را میطلبد؟ کودکی بهترین روزهای آموزش و جوانی بهترین زمان برای رسیدن به اهداف میباشد. اگر چه سن کاملا مشخصی جهت انتخاب زوج مناسب نمیتوان تعین نمود اما زمانیکه هر شخصی ببلوغ فکری و آمادگی پذیرش مسئولیت میرسد، نیاز برای تشکیل خانواده دارد. نباید هنگامیکه بحد کمال رسیدیم از این اتفاق شیرین فرار کنیم و بیدلیل وحشت داشته باشیم؛ از زیر بار رفتن ازدواج که بزرگترین مسئولیت و امر خطیر زندگی ماهست شانه خالی کنیم؟! از آنجاییکه هر دوره و فصل از زندگی ما به انجام رساندن اهداف بزرگمان کاملا معین است، بنابراین بتعویق انداختن هر یک از این کارها، میتواند تیشه محکمی بریشه زندگانی ما بزند؟! برای مثال درس خواندن در جوانی را به سن بسیار بالا اگر بکشانیم، بی تردید فرا گیری کمتر و مشکلات بسیاری در این راه برای ما پیش خواهد آمد و زمان دسترسی باین آرزو را بسیار دیر یا حتی غیر قابل استفاده بهینه از آن قرار خواهد داد؟! هر چیز زمان و دوره خودش را میطلبد که بکمال برسد ازدواج در سن بالا یکی از آرزوها یعنی مادر شدن را از زنان ما براحتی میگیرد؟در صورت رسیدن باین خواسته بیقین حوصله و دقتی که در جوانی برای تربیت و رسیدگی بفرزندان داشتیم ، متاسفانه در سن بالا بدانگونه عمل نخواهیم کرد و پاسخ سرد تری باین اتفاقات شیرین خواهیم داد! زندگی را باید جدی گرفت و این مسائل بسیار مهم را نباید پشت گوش انداخت و هر روز را گرامی دانست و ببطالت سپری نکرد؟ جان آدمی گوهر بسیار گرانبهایست؛ اگر چه بما ارزان بخشیده شده اما آن را پاس بداریم و ارج بنهیم و برای تک تک لحظات و روزهایش برنامه های مدون و درستی پایه ریزی نماییم؟ از زمان هر چیز که بگذرد شاید آن موقعیت مناسب هرگز تکرار نشود و تکریمی که از قبل برایش داشتیم را با گذشت زمان و با از دست دادن موقعیت مناسب آن بطور یقین دیگر نخواهیم داشت و سبک شمرده خواهد شد!؟ پس بکوشیم تا حدامکان موقع شناس باشیم و در وقت تعین شده درست ومناسب همه آن آرزوها را انجام دهیم؟ موهبتی ایست این شناخت زمان و تصمیمات بزرگ را که اگر چنانچه بموقع اتخاذ نمایم. با امید بآنکه همه درست هنگام و در زمان مناسب به خواسته ها و آرزوهای خویش برسند و سخت گیری و ایرادهای بیهوده که موجب نرسیدن بخیلی از هدفها میشود را کناری گذاشته تا بحق مسلم خود بسهولت دست یابیم.
ملیحه ضیایی فشمی
07.11.2021
