نگاهی به‌یک شعرِ شاملو (این‌جُستار، در دامنه‌ی سنجش و واکاویِ روندهای روشن‌فکریِ پیشاانقلاب از دَمِ قلم گذشته و برسرِ پادورزی با هیچ‌کس و به‌ویژه با احمدِ شاملو نیست) واگویه‌های احمدِ شاملو در باره‌ی موسیقیِ مقامی و سُنتیِ ایرانی (دانشگاهِ برکلیِ آمریکا، 1990)، بسیاری از بزرگانِ موسیقیِ ایرانی و به‌ویژه شجریان و لطفی را به‌سختی آزُرد. شاملو گفته بود که موسیقیِ ایرانی: ـ ” از یک پیش‌درآمد شروع می‌شه، یک چهارمضراب می‌زنه، بعد یارو عَرعَر می‌کُنه، بعد یه تصنیف می‌خونه…”! وی گویا از یاد بُرده بود که این “عرعر” کنندگان (باهزار…
ادامه مطلب...نگاهی به‌یک شعرِ شاملو
