دسته: ادبیات

قسمت بیستم مدتی مرخصی بدون حقوق گرفتم تا به خانواده و فرزندان همچنین بخودم برسم و همه چیزهایی که برایم مشکل ساز بود را کنار بگذارم و فراموش کنم..زیرا از یکطرف مشکلات اداره و از طرف دیگر در مدت شش سال با داشتن چهار فرزند پشت سرهم و دست تنها بزرگ کردن آنها مرا از پای در آورده بود! خواهرم بعد از مشکلاتی که برایم درست کرد، ظاهرا از در دوستی وارد شد و هر روز از اداره مرخصی می­گرفت و به من سر می­زد. من خوشحال بودم که اگر…

ادامه مطلب...

قسمت نوزدهم خواهرم بعد از مشکلاتی که درست کرده بود، ظاهرا از در دوستی وارد شد و هر روز از اداره مرخصی می­گرفت و به من سر می­زد. من خوشحال بودم که اگر اعصابم ناراحت شده از آن همه ظلم و تعدی او اکنون سر عقل آمده و می­خواهد، برایم مهربانی و خواهری نماید. یک روز که برای دیدن آمده بود، خیلی اصرار داشت که من بدرقه­ اش نکنم. وقتی از در منزل بیرون رفت، بلافاصله در را آهسته باز کردم. انتظار داشتم او را ابتدای کوچه با فاصلۀ کمی…

ادامه مطلب...

  قسمت هجدهم خاطرات تلخ متاسفانه ناخواهری در تمام  عمرم از من سو استفاده نموده  بود، من مجبوربودم سکوت کنم حرفی نزنم حتی یک کلمه!! آزادی از همان ابتدای زندگی و دوران کودکی از من گرفته شد…. چراکه خرید مایحتاج خانه از ابتدا تا انتها بر روی شانه های من دختر هشت نه ساله نهاده شده بود! مسئولیت بزرگ همیشه برای من کوچک بشمارمیآمد زیرا دم نمیزدم، شکایت نمیکردم، وجدانم اجازه چنین کاری را بمن نمیداد بنابراین حقم همواره پایمال میشد چرا که دم نمیزدم؟! از همان نوجوانی من/ ناخواهری…

ادامه مطلب...

  متاسفانه وقتیکه بمنزل جدید و اداره جدید نقل مکان کردم مشکلاتم صد افزوان شد چرا که خواهرم دسیسه های جدیدی چیده بود!؟دختری که توسط من با برادر همسرم آشنا شد و سپس به  ازدواج منجر گردید، همکار من بود…..خواهرم طبق معمول حسادت میورزید و تا حد امکان هر روز به اداره قبلی زنگ میزد!  در حقیقیت با همکارم همان جاری جدید گرم صحبت میشدو بد گویی مرا میکرد و دو بهم زنی میکرد؟! آنقدر گفت و گفت همان جاری که همش لب به تحسین میگشود و میگفت که حرف…

ادامه مطلب...

  قسمت شانزدهم خاطرات تلخ از شدت خوشحالی زنگ زدم به خواهرم! چون کس دیگری را نداشتم گفتم:« شاید او هم مثل من که با بدنیا آمدن دخترش بینهایت خوشحال شدم، بدون شک احساس مرا پیدا خواهد کرد.» متاسفانه با شنیدن اینکه چند ماهی بعد خاله خواهد شد ناگهان فریاد کشید؛ مگه تو ازدواج صوری نکرده بودی، برو زود بچه را سقط کن و طلاق بگیر!؟ از شنیدن چنین عکس العملی بشدت بهم ریختم و گریه امانم نمیداد، تازه متوجه شدم که او دشمن قسم خورده ایکه بهیچوجه این دشمنی…

ادامه مطلب...

  قسمت چهاردهم خاطرات تلخ مدتی جنوب رفته بودیم که مژده قبولی در دانشگاه تهران را برادر بزرگم تلفنی بمن اطلاع داد. میزان خوشحالی خودم را نمیتوانم توصیف کنم! چند لحظه ای نگاهم بخواهرم افتاد منتظر بودم خوشحالی او را هم ببینم  اما قیافه ناخواهریم از شنیدن قبولی من در دانشگاه در حالت انفجار بود؛ انگار دنبال راهی میگشت تا داستان شیرین هنوز شروع نشده ای را پایان ببخشد؟! اتفاقا در تماس بعدی برادرم گفت:« مثل اینکه دنباله فامیلی نداره؛ چند در صد ممکن تو نباشی؟» خواهرم از این تماس…

ادامه مطلب...

نگاهی به‌یک شعرِ شاملو (این‌جُستار، در دامنه‌ی سنجش‌ و واکاویِ روندهای روشن‌فکریِ پیشاانقلاب از دَمِ قلم گذشته و برسرِ پادورزی با هیچ‌کس و به‌ویژه با احمدِ شاملو نیست) واگویه‌های احمدِ شاملو در باره‌ی موسیقیِ مقامی و سُنتیِ ایرانی (دانشگاهِ برکلیِ آمریکا، 1990)، بسیاری از بزرگانِ موسیقیِ ایرانی و به‌ویژه شجریان و لطفی را به‌سختی آزُرد. شاملو گفته بود که موسیقیِ ایرانی: ـ ” از یک پیش‌درآمد شروع می‌شه، یک چهارمضراب می‌زنه، بعد یارو عَرعَر می‌کُنه، بعد یه تصنیف می‌خونه…”! وی گویا از یاد بُرده بود که این “عرعر” کنندگان (باهزار…

ادامه مطلب...

  قسمت نهم خاطرات تلخ برای خواهرم سخت نگران بودم تمام کارهای او را نا دیده میگرفتم و تا آنجاییکه از دستم بر میآمد علیرغم تمامی مشکلاتی که بوجود آورده بود به او خوبی میکردم! قدر ناشناس و خود خواه بود و شاید هم بطور یقین بیمار اما نمیدانم چرا او را عادی میپنداشتند و اهالی خانه بجای اینکه نگران ماندش در خانه و خواستگار نداشتنش باشند، در فکر معالجه و سر و سامان دادن باین و ضع اسفناک او نبودند؟؟ مادرم که فکر میکرد همه کارهایش را خیلی خوب…

ادامه مطلب...

حافظِ دکتر خانلری و شاملو مصلحت نیست که از پرده برون افتد راز ورنه در مجلسِ رندان، خبری نیست که نیست! جُرج ویلهِلم فریدریش هگل روزی به‌ریشخند گفته بود: ” اگر واقعیت، مخالفِ فلسفه‌ی من است، پس خاک برسرِ واقعیت!”. هگل انگار این‌را، به‌گفته‌ی نیچه، در پاسخ به‌کسانی گفته بود که “هرسخنی، از آنِ دهان‌شان نبود” (چنین گفت زرتشت، برگردانِ داریوشِ آشوری، ص 384). داستانِ انبوهی از سنجش‌ها/ نقدهای شیوانگارانه (ادبیِ) تهی‌از هرگونه روش‌شناختیِ دانشی ـ آکادمیکِ روزگارِ ما است. داستانِ کسانی‌که به‌جایِ افروختنِ شمعی در تاریکی‌، شب‌را به‌دُشنام می‌گیرند!…

ادامه مطلب...