نویسنده: ملیحه ضیایی

  قسمت چهاردهم خاطرات تلخ مدتی جنوب رفته بودیم که مژده قبولی در دانشگاه تهران را برادر بزرگم تلفنی بمن اطلاع داد. میزان خوشحالی خودم را نمیتوانم توصیف کنم! چند لحظه ای نگاهم بخواهرم افتاد منتظر بودم خوشحالی او را هم ببینم  اما قیافه ناخواهریم از شنیدن قبولی من در دانشگاه در حالت انفجار بود؛ انگار دنبال راهی میگشت تا داستان شیرین هنوز شروع نشده ای را پایان ببخشد؟! اتفاقا در تماس بعدی برادرم گفت:« مثل اینکه دنباله فامیلی نداره؛ چند در صد ممکن تو نباشی؟» خواهرم از این تماس…

  قسمت نهم خاطرات تلخ برای خواهرم سخت نگران بودم تمام کارهای او را نا دیده میگرفتم و تا آنجاییکه از دستم بر میآمد علیرغم تمامی مشکلاتی که بوجود آورده بود به او خوبی میکردم! قدر ناشناس و خود خواه بود و شاید هم بطور یقین بیمار اما نمیدانم چرا او را عادی میپنداشتند و اهالی خانه بجای اینکه نگران ماندش در خانه و خواستگار نداشتنش باشند، در فکر معالجه و سر و سامان دادن باین و ضع اسفناک او نبودند؟؟ مادرم که فکر میکرد همه کارهایش را خیلی خوب…

  خاطرات تلخ فصل هشتم زندگی با وجود آن خواهر کذایی غیر قابل تحمل شده بود، اجازه نمیداد ازموقعیتی که در آن هستیم از جوانی از نعمت پدر و مادر و برادرها استفاده نماییم و بعناوین مختلف بقول برادر بزرگم همیشه و جودش در زندگی ما یک مسئله لاینحل بود؟! راستش ازدواج نکردن ناخواهریم با مشکلات و مسائلی که پیش آورده بود، بزرگترین مسئله و دغدغه خانواده ما بود! آنقدر بدون خواستگارتوی خانه مانده بود که هیچگاه فکر نمیکردیم کسی پیدا شود و او را ببرد اما این امر نا…

قسمت پنجم خاطرات تلخ: هنگامی که کودک بودم به بیماری لاعلاجی دچار میشوم مادرم با نگرانی بالای سرم آنقدر ناله سرمیدهد و میگرید که بخواب میرود. ناگهان با دیدن خواب خوبی سراسیمه از خواب پریده،  متوجه حال من میشود که از او طلب آب میکنم!؟ از آن ببعد مادرم مرا نظر کرده میخواند و هرچه بلا سرم میآمد، بوسیله خواهر بهتر از جانم انگار دستهایی نامریی مرا نجات میداد؟ همیشه امیدوار و خوشبین بودم، صبر میکردم تا موفقیت خودش آرام آرام از راه میرسید. در حالیکه رشته زندگیم لحظاتی بمویی…

قسمت سوم خاطرات تلخ   مسئله ای نبود که از حل آن منو برادرم امید دربمانیم؛ در حقیقت گل شوره زاری بودیم که متاسفانه در آن خانه ای که پر از تنش، کشمکش، دعوا و بی عدالتی بود وهمواره مورد ضرب و شتم هم واقع میشدیم/ چشم به این جهان هستی گشوده بودیم! همیشه از خودمان سئوال میکردیم آیا ما میتوانیم در آینده مثل همه مردم عادی زندگی طبیعی داشته باشیم؟؟ ثروت و مکنت را که بدون شک ابدا فکرش را هم نمیتوانستیم بکنیم اما یک زندگی ساده و خوبی…

قسمت دوم خاطرات تلخ مادرغرو لندش بیشتر شده، ظاهرا قصد دارد همراه با ناخواهریم،  پدر را از این سم خطرناکی که سالها بربدنش وارد شده برهاند! بنابراین مواد را ازاو دور نگه میدارند، سعی میکنند چند روزی به او ندهند و در این اندیشه هستند که شاید در دسترس نبودن مواد او را از این باتلاق شوم اعتیاد نجات دهد اما اینچنین نمیشود بلکه پدر انگار جانش خلاصه شده به این مواد باشد؛ هنوزدو سه روزی از این ماجرا نگذشته بود که حالش روبه وخامت گذاشت و راهی بیمارستان شد…