ماه: می 2020

  فصل هفدهم    ساعات و دقایق بسرعت میگذشت، روزهای تاریک و سیاه شب میشدند و مرا به افکار گوناگون میکشاند؟ مهربانیهای دکتر ثریا و همچنین کارشرکت  درغیبت من چگونه خواهد شد؟؟  گذشته دکتر احمدی و میسر نشدن  دیدارهای بعدی همه وهمه  مانند پرده سینما از جلوی دیدگانم  بسرعت میگذشتند اما قادر نبودم دوباره و مجددا به روزهای شیرین گذشته در کنار هم  بودن باز گردم؟؟ از بس فکرهای بیهوده کردم به تنگ  آمدم و خسته شدم به دنبال یک چیز بهتر و مناسب تر میگشتم تا از شر این ماجرایی…

ادامه مطلب...

فصل شانزدهم   در این اندیشه بودم که خدا را شکر از کم محلی من ورود برادرم به اتاق و صحبتهای او مثل اینکه دست بردار نیستند و انگار عروس گمشده خودشون را پیدا کردن و یک گام جلوتر آمدند و تصمیم دارن شرینی بخورن و نامزد کنیم؟!! جوابی در مقابل این حرف برادرم نداشتم نمیدانم چرا او نمیتوانست مرا درک کند وقتی سکوت و غم مرا دید گفت. من نمیگذارم تو هم مثل خواهرت کسی را که ما نمیشناسیم وارد زندگی کنی و درد سرهای آنهم برای ما خواهد بود….لحظه…

ادامه مطلب...

فصل پانزدهم تاریخ تکرار میشد و تحمل کردن زن برادر و برادرم کار آسانی نبود و برادرم با تحکم دستور میداد و زور میگفت منهم آن دختر بچه مظلوم و سر بزیر نبودم که گفتن پیدا نمیکردم  به یکی از اتاقها را که خیلی دنج و ساکت  دور از آنها بود داخل شدم  خوشبختانه اعصابم کمی آرام گرفت ودر را از داخل قفل کردم وروی تختی دراز کشیدم به اداره و کارم فکر میکردم که به انجا اطلاع ندادم چه خواهد شد؟؟ به  ثریا خانم به دکتر احمدی  به دوستان…

ادامه مطلب...