دسته: فرهنگ و هنر

  فصل هفدهم    ساعات و دقایق بسرعت میگذشت، روزهای تاریک و سیاه شب میشدند و مرا به افکار گوناگون میکشاند؟ مهربانیهای دکتر ثریا و همچنین کارشرکت  درغیبت من چگونه خواهد شد؟؟  گذشته دکتر احمدی و میسر نشدن  دیدارهای بعدی همه وهمه  مانند پرده سینما از جلوی دیدگانم  بسرعت میگذشتند اما قادر نبودم دوباره و مجددا به روزهای شیرین گذشته در کنار هم  بودن باز گردم؟؟ از بس فکرهای بیهوده کردم به تنگ  آمدم و خسته شدم به دنبال یک چیز بهتر و مناسب تر میگشتم تا از شر این ماجرایی…

ادامه مطلب...

فصل شانزدهم   در این اندیشه بودم که خدا را شکر از کم محلی من ورود برادرم به اتاق و صحبتهای او مثل اینکه دست بردار نیستند و انگار عروس گمشده خودشون را پیدا کردن و یک گام جلوتر آمدند و تصمیم دارن شرینی بخورن و نامزد کنیم؟!! جوابی در مقابل این حرف برادرم نداشتم نمیدانم چرا او نمیتوانست مرا درک کند وقتی سکوت و غم مرا دید گفت. من نمیگذارم تو هم مثل خواهرت کسی را که ما نمیشناسیم وارد زندگی کنی و درد سرهای آنهم برای ما خواهد بود….لحظه…

ادامه مطلب...

فصل پانزدهم تاریخ تکرار میشد و تحمل کردن زن برادر و برادرم کار آسانی نبود و برادرم با تحکم دستور میداد و زور میگفت منهم آن دختر بچه مظلوم و سر بزیر نبودم که گفتن پیدا نمیکردم  به یکی از اتاقها را که خیلی دنج و ساکت  دور از آنها بود داخل شدم  خوشبختانه اعصابم کمی آرام گرفت ودر را از داخل قفل کردم وروی تختی دراز کشیدم به اداره و کارم فکر میکردم که به انجا اطلاع ندادم چه خواهد شد؟؟ به  ثریا خانم به دکتر احمدی  به دوستان…

ادامه مطلب...

  فصل چهاردهم از دیدن چهره غضبناک برادرم وحشت کردم گفتم. خوش آمدی چرا آنقدر آشفته ای چی شده؟؟  گفت. آمدم که با هم بریم . گفتم. کجا من کار و زندگی دارم نمیتونم هر وقت دلم خواست اداره نرم باید قبلا به من میگفتی! برادرم در حالیکه رگهای گردنش بیرون زده بود و بشدت عصبانی گفت. تا کی میخواهی تنها زندگی کنی ما نمیتوانیم این مسئله را قبول کنیم باید ازدواج کنی. گفتم. باشه اجاز بدین تا من خودم تصمیم بگیرم. برادرم فریاد میزد ، داد بیداد و بیداد…

ادامه مطلب...

  سفر یه روز سرد زمستونی ،تو هوای مه آلود مبهم ،ساک سفرت رو ببند و مسافر رویاهات شو. کوله بارت رو سنگین برندار ،چند لقمه ای خنده و بطری پر از نوش داروی شادی. هیجان سفر بی نظیره . ترس جاموندن از قطار خوشبختی. ترس نرسیدن به مقصد کمال. همش پر از حس زندگی و بودنه. تو سفر رویاییت تو عالم خیالیت با آدم رویاهات همسفر شو. همون که صدای خنده های تو براش آهنگ زندگیه و پر حرفیات براش معنی شیرین زبونیه.همون که چشماتو دریای عشق می بینه…

ادامه مطلب...

  فصل سیزدهم روزها از پی یکدیگر میگذشت و من تنهایی بر تمامی مشکلاتم غلبه پیدا میکردم برادر و خواهرم مرتب در تماس بودند و خیلی اصرار تا در کنار آنها زندگی را با فردی که نمیشناختم آغاز کنم جوابی درست برای انها پیدا نمیکردم تا از این فکر نادرست انها را منصرف کنم از طرف دیگر دوستم ثریا هم برای زندگی و آینده من نگران بود و دلش میخواست به این تنهایی من خاتمه دهد؟؟ بدین جهت مرا به دوستان زیادی معرفی کرد هر زمان که جشنی بر پا…

ادامه مطلب...

فصل دوازدهم   ثریا خانم گفت. عزیزم تنها زندگی کردن خیلی سخت ؛همین الان بریم خونه ما الهام هم دیگه پیداش میشه او را هم میبینی؟! گفتم خب یک مقدار طول میکشه تا بیام. خندید و گفت. نگران نباش چراکه خوب شما دخترها را میشناسم ؛ برو زری جان تا میتونی بخودت برس من تا هر زمانیکه آماده بشی صبر میکنم. زود دست بکار شدم  کمد لباسم را زیر و رو کردم  بهترینها را انتخاب نمودم ، آرایش ملایمی به صورتم دادم و گیسوانم را به فرم دلخواه و زیبایی…

ادامه مطلب...