دسته: فرهنگ و هنر

  فصل یازدهم و آنگاه که  ماه بانوی شب با سوزن نقره ای  پولکهای زیبایش را بر پهنه آسمان بی انتهای شب میدوخت وبام بلندش را نقره گون مینمود. هراز گاهی رخساره زیبایش را کامل به ما نمایان میکرد چشم به او میدوختم و با ماه زیبا گفتگوها داشتم , راز دلدادگی وعشقم را برایش فاش میکردم چهره اش خندان میشد، تبسم زیبایش این نوید را میداد که غصه نخور روزی از پس غبارها و پنجره های مه گرفته بر فراز رویاهای به ثمر نرسیده ناگهان خواهد آمد و عشقش…

  فصل دهم   دیگه بدیهای خواهر برادر و کلا گذشته خانواده را از یاد برده بودم و اکنون شخص اول زندگیم دکتر احمدی  شده بود و بس!! ندیدنش دشوار بود و دیدنش مرا به وجد میاورد ,اما دکتر بسیار جدی بود وبه غیر از طبابت هدف دیگری نداشت نمیدانم از احساس من بویی برده بود یا خیر ؟؟ زودتر از همه به مطب میشتافتم و سعی میکردم خودم را زیبا سازم , لباسهای شیک و به روز میپوشیدم و خودم را عطراگین مینمودم. صورتم را به زیبایی نقاشی کرده …

  فصل نهم دکتر احمدی به دقت به حرفهایم گوش میداد؛  هراز گاهی بعلامت تصدیق / صحبتهای من ویا  بعلامت تاسف سری تکان میداد البته  اینرا پس از باز گو کردن  وقایع و مشکلاتی که در زندگیم وجود داشت؟!! سئوالات زیادی عنوان میکرد؛ سعی میکردم به درستی پاسخ دهم. دکتر پرسید؟ آیا چیزی در زندگی شما هست که از آن رنج میبرد و مدام فکر ت را مشغول میکند. گفتم. بله دکتراما خب خیلی چیزها را نمیشه بیان کرد! دکتر احمدی لبخندی روی لبهایش نمایان گشت گفت. خواهش میکنم زری…