بیماری
هنگامیکه صحبت اعتیاد میشود، بلافاصله بلای خانمانسوزیی بنام مواد مخدر، در پیش رو نمایان میگردد؟ که سالهاست در موردش نکوهش شده و با پندها و نصیحتها، دوری از این سم کشنده را متذکر شده اند اما کو گوش شنوا البته بطور یقین این را بعنوان یک بیماری میتوان نام برد؟! ابتدا جسم را از پا مییفکند و سپس روح را تسخیر نموده بلاخره ما را بموجودی سربار و انگل اجتماع تبدیل مینماید. ظاهرا سر نخ این اعتیاد از محفل دوستان و یکبار تفننی شروع میشود که بعنوان تعارف مرسوم شده، او هم قبول خواهد کرد؟! برای حال بردن، یا رهایی از مشکلات و به رویا فرو رفتن! با این فکر که بخودم کاملا اطمینان دارم و هیچگاه با یکبار کشیدن معتاد نخواهم شد بسراغش خواهد رفت؟ اما ناگهان به فاجعه ای بزرگ تبدیل میشود! در ابتدا تصور آن را هرگز نمیکندکه این بازی و سرگرمی که فقط لحظه ای امتحان کردن مواد با دوستان بود؛ به بیماری مهلکی مبدل گردد و به سیلی خروشان که با صدها سد هم نمیتوان جلوی آن را گرفت و از خرابی و نابودی نجاتش بدهد مبدل گردد !؟ سپس آرام و ذره ذره این سم مهلک آنچنان در وجود ما رسوخ پیدا میکند که با هیچ نوع مسکنی جلویش ایستادگی نخواهیم کرد. مال و جان را یکجا میبلعد با اعصاب و روان ما بازی میکند. هر انسان معتاد مسیر دشوار و صعب العبوری در پیش رو دارد، چنانچه تازه باین جمع پیوستید تا دیر نشده خود را نجات داده هیچگاه در این وادی که برگشتی ندارد پا نگذاریدو سر گردان نکنید زیرا همه چیز بیغما خواهد رفت و ناگهان خود را تنها مییابیم؟ خانواده اطرافیان رفته رفته از ما دور و دورتر خواهند شد، تنها کسی که نجات دهنده و ناجی میباشد تنها خود ما هستیم؟؟
برای مبارزه با نفس خویش بکوشیم که درمان همه دردها محبت و مهر است و عشق ورزیدن و ابراز محبت نمودن به خانواده و حرفهای زیبا شنیدن از اطرافیان و دوستان. هنگامیکه به این راه گام برمیداریم یادمان باشد که ما تنها باین درد مبتلا نخواهیم شد بلکه همه خانواده و چه بسا همه شهر آتش این اعتیاد شوم دامن گیر شان خواهد شد. اگر چنانچه در مقابل روی فرزندان عمل اعتیاد را انجام میدهید، بیشک در آینده نسل بعدی را هم در گیر اینچنین بیماری مخوفی نموده ایم. خانواده ای را میشناسم که پدر محافل عیش و عشرتی را با دوستان همواره بر پا میداشته که فرزند یازده ساله هم برای کمک باو مزه آنرا مهیا مینموده، دیری نمیگذرد نا خود آگاه او هم باین درد مبتلا گشته بیگناه در دام اعتیاد افکنده شد و یک عمر چوب ندام کاری پدر را میخورد!؟ اگر در قمار پول و مال خود را افکنده اید و در باتلاق آن اسیر و دست و پا میزنید زمانی نخواهد گذشت که آب از سرتان میگذرد و دست خالی چون لیلاج قمار باز، هستی و نیستی خود را به باد فنا داده، درمانده خواهید گشت؟ هیچگاه قمار باز بردی همراه ندارد و اگر هم چنین اتفاق نادری بیفتد و برنده هم بشود، پول باد آورده را باد خواهد برد و کاملا تهیدست خواهد شد!؟ تنها چیزی که برایش باقی خواهد ماند؛ اعصاب و روح و روان کاملا درهم کوبیده و آهی سرد که از اعماق نهادش مدام بر میآید! بنابراین تا زود و بوقت است از تمام این بازیهای ظاهر فریب فاصله بگیرد که غفلت موجب پشیمانی مادام العمر شما خواهد بود! یادمان باشد که هیچ آدم عاقلی برای نابودی خود اقدام نمیکند، خانواده و همه اطرافیان خود به روز سیاه نمینشاند؟ هرگز فراموش نکنیم و ز خاطر نبریم که عشق را از خانواده، فرزندان، پدر و مادر و اطرافیان طلب کنیم که تمامی این مشکلات و رو آوردن به این زهر کشنده کمبودهای عاطفی و بی محبتی ایست نه اینکه محبت را پای میز قمار از ورقها و کارتها، داشته باشیم که نهایتا موجب از دست دادن تمام دارایی شما خواهد بود. شایدهم برای فرار از مشکلات رو آوردن به مشروبات الکلی و سکر آور باشد که تمامی این اعتیادها خرج گزافی هم دارند!؟ بجای هزینه کردن برای رشد خانواده دود شده بهوا خواهد رفت! بلاخره دیری نخواهد گذشت که موجب از هم پاشیدگی شیرازه خانواده ها میگردد . خانواده ها با داشتن چنین موارد و معضلاتی میبایست محبت و توجه بیشتری به اینگونه افراد داشته باشند تا اعتیاد لعنتی را ترک نموده و به کانون گرم خانواده باز گردند……
نویسنده ملیحه ضیایی فشمی
30.10.2021
