مردی که با ترانه هایش حرف می زد
با ترانه هایش حرف می زند، با ترانه هایش می رقصد و با ترانه هایش زندگی می کند مردی که نود و چهار سال از عمرش را به خواندن گذراند هرچند که در ابتدا به او گفتند که تو نه چهره ایی خوش داری و نه صدایی دلنشین که بخوانی ، که بر دل بنشینی ، که بمانی بر این پهنه ی گسترده ی هنر . اما نه دلسرد شد نه از تلاش بازنشست و نود و چهار سال خواند . از عشق خواند، از مهر خواند و تنها کسی بود که با ترانه هایش سخن می گفت .سخن از دل خودش ،از دل من و از دل ما . هرچند که نه ترانه هایش را نمیفهمم نه می دانم چه می خواند اما بر دلم می نشیند انگار به زبان مادری من حرف می زند و می خواند.
او شارل آزناوور ارمنی تبار فرانسوی است ازپدر و مادری ارمنی که از نسل کشی ارامنه به پاریس گریختند تا برای شارلی که کمی بعد تر به دنیا خواهد آمد زندگی بی ترس و هراسی بسازند.
هنرپیشه بود ،فیلم بازی کرد ، می خواند، بیش از یک هزار آواز و نمایش و موسیقی نوشت و بیش از صد موسیقی اجرا کرد و ۶۰ فیلم از خود برجای گذاشت.
او در فیلم سپس هیچکدام باقی نماندند در سال ۱۹۷۴ اجرایی بسیار گیرا داشت به گمان من هنرنمایی در فیلمی که نویسنده اش آگاتا کریستی باشد خود جنجالی خواهد شد بس دیدنی.
هر کس ستاره ای دارد چه در آسمان چه در زمین . اما شارل هم در زمین ستاره داشت و هم حالا در آسمان. ستاره زمینی اش در پیاده روی مشاهیر هالیوود به او تعلق گرفت و به آقای ترانه فرانسه مشهور شد. و با آهنگ ” او ” در سال 1974 به شهرتی چشمگیر رسید.ترانه هایش از زندگی سختش می آمد از برزگ شدنش در غربت به نام یک بیگانه ؛ و کاستی زندگیش. با همسر سویدی اش 50 سال زنذگی کرد و برای پنجاهمین سالگرد ازدواجشان ترانه‌هایی سرود و آهنگ‌هایی ساخت.از دانشگاه بیت المقدس جایزه اسکوپوس را در سال ۲۰۱۱ به پاس اینکه به اوج هنر رسیده دریافت کرد.
ستاره او در ۲۲ مای ۱۹۲۴ در پاریس شروع به درخشیدن کرد در مشاهیر هالیود پیاده روی کرد و در اول اکتبر ۲۰۱۸ ” شاهنور واغیناک آزناووریان ” همراه با ستاره اش خاموش شد.
هنر ماندنی است.
سحر هاشمی
وین- تیام – اکتبر 2018
