سال: 2020

  مادرم زیاد در مورد شاهین سئوال میکرد؟؟ منهم هر آنچه اطلاعات از او داشتم را در اختیارش میگذاشتم…تا اینکه بالاخره یک روز صبح بی مقدمه گفت:امروز شاهین و مادرش را دعوت کن که بیشتر با هم آشنا شویم؟! زود گوشی را برداشتم و صحبتهای مادرم را به شاهین منتقل نمودم. شاهین از این دعوت بینهایت خوشحال شد و گفت:” ازطرف من تشکر کن و بگو حتما خواهیم آمد” مادرم سریعا دست بکار شد و شروع به آماده کردن یک میهمانی جالب و فراموش نشدنی نمود…هنوز از شهره خبری نبود…

  فصل دوم خوشحال شدم چرا که مادرم سخت چشم براهم بود. شهره همسایه و نسبت فامیلی با ما داشت.  از کودکی مانند دو خواهر در کنار هم بزرگ میشدیم،همیشه یک رقابت سختی بین ما وجود داشت؛ شاید در این میانه و کشمکش برابری سهم شهره بیشتر از من نبود….در تمام کارها  تحصیل , دانشگاه و زندگی نا خود آگاه از او پیشی گرفته بودم. حدود سن و سال هر دوی ما یک تاریخ و یکسان نبود… شهره چند سالی بزرگتر، یقینا همین  نابرابریها برد و باختها را بیشتر تعین…

فصل اول ,وقت پرواز بهمراه دوستم شهره ,جهت خرید سوغاتی و هدایایی برای دوستان از هتل بیرون زدیم ؟! ابتدا هزینه سر سام آور محل اقامت چند روزه را  تسویه نمودیم و سپس ازانجا بطرف بازار, حرکت کردیم. اتفاقا پرواز ما ساعت شش بعد از ظهر همان روز بود! پس از چند روزاستراحتی که  در آن شهرداشتیم؛ وقتش رسیده بود تا انجا را ترک کنیم.   با دیدن مکانهای دیدنی امکانات فراوانی که بیشتر به رویا شبیه بود تا واقعیت / آنقدرفضای تماشایی شهر ما را در بر گرفته واز خود…

  فصل هفدهم    ساعات و دقایق بسرعت میگذشت، روزهای تاریک و سیاه شب میشدند و مرا به افکار گوناگون میکشاند؟ مهربانیهای دکتر ثریا و همچنین کارشرکت  درغیبت من چگونه خواهد شد؟؟  گذشته دکتر احمدی و میسر نشدن  دیدارهای بعدی همه وهمه  مانند پرده سینما از جلوی دیدگانم  بسرعت میگذشتند اما قادر نبودم دوباره و مجددا به روزهای شیرین گذشته در کنار هم  بودن باز گردم؟؟ از بس فکرهای بیهوده کردم به تنگ  آمدم و خسته شدم به دنبال یک چیز بهتر و مناسب تر میگشتم تا از شر این ماجرایی…